Hazien ehunekoa, SHU eta koloreak prezioak zehazten ditu.
Piper gorriak, Solanaceae (solanazeoa) familiako parte direnak, Erdialdeko eta Hego Amerikan aurkitu ziren lehen aldiz eta K.a. 7.500. urteaz geroztik biltzen dira erabiltzeko. Espainiako esploratzaileei piperra sartu zitzaien piper beltza bilatzen ari zirela. Europara itzuli ondoren, piper gorriak Asiako herrialdeetan saltzen ziren eta Indiako sukaldariek gozatzen zuten batez ere. Ipar Mazedoniako Bukovo herriari sarritan piper gorri birrindua sortzea egozten zaio.[5] Herriaren izena —edo haren eratorria— gaur egun piper gorri birrinduaren izen gisa erabiltzen da, oro har, Europako hego-ekialdeko hizkuntza askotan: "буковска пипер/буковец" (bukovska piper/bukovec, mazedoniera), "bukovka" (serboa). -Kroaziera eta Esloveniera) eta "μπούκοβο" (boukovo, búkovo, greziera).
Hegoaldeko italiarrek piper gorri xehatua XIX. Piper gorri birrindua platerekin zerbitzatzen zen AEBetako Italiako jatetxe zaharrenetako batzuetan. Piper gorri birrinduak estandar bihurtu dira mundu osoko Mediterraneoko jatetxeetan —eta batez ere pizzerietan— mahaietan.
Piperrak duten kolore gorri distiratsuaren iturria karotenoideetatik dator. Piper gorri birrinduak ere bihotzeko gaixotasunak eta minbiziari aurre egiten laguntzen dioten antioxidatzaileak ditu. Gainera, birrindutako piper gorriek zuntza, kapsaizina —piperren piperren beroaren iturria— eta A, C eta B6 bitaminak ditu. Kapsaizina prostatako minbiziaren zelulak hiltzen laguntzen duela uste da, gosea murrizteko, pisua galtzen lagun dezakeena, digestioa hobetzen eta diabetesa eta idorreria prebenitzen laguntzen duela.
ZERO gehigarri duten piper gorri natural eta pestizidarik gabeko produktuak orain bero-bero saltzen dira sukaldaritzan erabiltzea gustatzen zaien herrialde eta barrutietan. BRC, ISO, HACCP, HALAL eta KOSHER ziurtagiriak eskuragarri daude.