درصد دانه، SHU و رنگ تعیین کننده قیمت ها هستند.
فلفل قرمز قرمز، که بخشی از خانواده Solanaceae (شیب شب) است، برای اولین بار در آمریکای مرکزی و جنوبی یافت شد و از حدود 7500 سال قبل از میلاد برای استفاده برداشت شد. کاوشگران اسپانیایی هنگام جستجوی فلفل سیاه با فلفل آشنا شدند. فلفل قرمز پس از بازگشت به اروپا، در کشورهای آسیایی معامله می شد و در درجه اول توسط آشپزهای هندی لذت می برد. روستای بوکوو، مقدونیه شمالی، اغلب با ایجاد فلفل قرمز خرد شده نسبت داده می شود.[5] نام دهکده - یا مشتقی از آن - اکنون به عنوان نام فلفل قرمز خرد شده به طور کلی در بسیاری از زبان های اروپای جنوب شرقی استفاده می شود: "буковска пипер/буковец" (bukovska piper/bukovec، مقدونی)، "bukovka" (سربو). -کرواسی و اسلوونیایی) و «μπούκοβο» (boukovo، búkovo، یونانی).
ایتالیاییهای جنوبی فلفل قرمز خرد شده را در قرن نوزدهم رایج کردند و در هنگام مهاجرت به شدت از آن در ایالات متحده استفاده کردند.[5] فلفل قرمز خرد شده با غذا در برخی از قدیمی ترین رستوران های ایتالیایی در ایالات متحده سرو می شد فلفل قرمز خرد شده در میزهای رستوران های مدیترانه ای – و به ویژه پیتزا فروشی ها – در سرتاسر جهان به یک استاندارد تبدیل شده است.
منبع رنگ قرمز روشن فلفل ها از کاروتنوئیدها می آید. فلفل قرمز خرد شده همچنین دارای آنتی اکسیدان هایی است که تصور می شود به مبارزه با بیماری های قلبی و سرطان کمک می کند. علاوه بر این، فلفل قرمز خرد شده حاوی فیبر، کپسایسین - منبع گرمای فلفل چیلیس - و ویتامینهای A، C و B6 است. اعتقاد بر این است که کپسایسین به از بین بردن سلول های سرطان پروستات کمک می کند، به عنوان یک سرکوب کننده اشتها عمل می کند که می تواند به کاهش وزن، بهبود هضم و کمک به پیشگیری از دیابت و یبوست کمک کند.
محصولات فلفل قرمز بدون آفتکشهای طبیعی و طبیعی ما با افزودنی صفر اکنون به کشورهای و مناطقی که دوست دارند از آن هنگام پخت و پز استفاده کنند، به فروش میرسد. گواهینامه های BRC، ISO، HACCP، HALAL و KOSHER در دسترس هستند.